نشسته ام بنویسم گدا گدا، آقا
چقدر محترم است این گدایِ با آقا
نشسته ام بنویسم حسن، کریم، کَرَم
مدینه، سفره آقا، برُو بیا، آقا
نشسته ام بنویسم به جای العفوم
الهی یا حسنُ و یا کریمُ یا آقا
تو مهربانی ات از دستگیری اَت پیداست
بگیر دست مرا هم تو را خدا، آقا!
دخیل هایِ نَبَسته شده زیاد شدند
چرا ضریح نداری؟! چرا؟ چرا؟ آقا!
تویی کریمِ حرم زاده من گدا زاده
مرا خدا به تو داده تو را به من داده
شاعر: استاد علی اکبر لطیفیان
امام خامنه ای:دوران امام
مجتبى(علیه‌الصّلاةوالسّلام) و حادثه‌ى صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزى که
به نام صلح نامیده شد، حادثه‌ى سرنوشت‌ساز و بى‌نظیرى در کل روند انقلاب اسلامىِ
صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم... در باب صلح امام حسن(علیه‌السّلام)، این مسأله را بارها گفته‌ایم و در کتابها نوشته‌اند
که هر کس - حتّى خود امیرالمؤمنین(ع) - هم اگر به جاى امام حسن مجتبى(ع) بود و در
آن شرایط قرار مى‌گرفت، ممکن نبود کارى بکند، غیر از آن کارى که امام حسن کرد. هیچ‌کس
نمى‌تواند بگوید که امام حسن، فلان گوشه‌ى کارش سؤال‌برانگیز است. نه، کار آن
بزرگوار، صددرصد بر استدلال منطقىِ غیر قابل تخلف منطبق بود.
