هیئت سکولار

متاسفانه یکی از آفاتی که برخی از هیئات در زمانه ی ما گرفتار آن شده اند سکولار شدن است.یعنی بعضی هیئات می گویند فقط ما باید برنامه بگیریم،عزا داری و مولودی و امثالهم بگیریم.به سیاست کاری نداریم.خوب مساله ای که این حین مطرح میشود این است که اصلا سیدالشهدا(ع) برای چه شهید شد؟خوب معمولا این طیف هیئات به چرایی شهادت اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نمیپردازند و اصلا کاری با این امور ندارند.این امر یعنی پاستوریزه کردن کربلا و اصلا یعنی پاستوریزه کردن اسلام.ما از خودمان بپرسیم اهل بیت (ع) برای چی این سختیها را به جان خریده اند؟

ما باید درک کنیم که اسلام یک دینیست که سیاست جزء لاینفک آن است و هیئت که دستگاه تبلیغی اسلام است نمیتواند سیاسی نباشد.اصلا خصوصیت عزای اهل بیت (ع)سیاسیست.خصوصیت اهل بیت (ع)سیاس بودن الهی است.شما نگاه کنید ببینید همین امام مجتبی (ع) چطور با سیاستی الهی در جامعه ی خود با دشمنان دین و خط نفاق برخورد می کند و آنان را برای همیشه تاریخ رسوا می کند.اصلا اگر امام مجتبی(ع) اینطور این خط نفاق را رسوا نمینمود شاید سیدالشهدا(ع) کارش برای رسوا کردن یزید و یزیدیان سختتر از این بود.

ما اگر سیاست الهی را از هیئت و عزای اهل بیت (ع) جدا کنیم ضربه ی خطر ناکی به دستگاه اهل بیت (ع) زده ایم.

خدایا به ما در فتنه های آخر الزمان بصیرت و تبعیت لز ولایت روزی بنما!

دعای شهید

طلبه شهید قاسم جعفریان:

ایزدا!وظیفه و مسئولیت مان را به ما بشناسان و مارا در انجام آنها موفق بدار.

ربا!پرورشمان را چنان قرار ده که رضای تو در آن باشد.

آفریدگار!یقین را در لانه قلبم آشیانه ده تا گناه نکنم و اسیر نفس اماره نگردم.

خدایا!آیا روزی فرا خواهد رسید که از ته دل دوستت داشته باشم و تو هم مرا دوست داشته باشی؟

بهائیت دست ساز روباه

یکی از مسائلی که امروز استکبار جامعه ی مارا با آن درگیر کرده این بحث فرقه ها ی انحرافی و یکی از مهمترین آن ها یعنی بهائیت است.جریان استکبار آمد برای تضعیف جامعه ی اسلامی از سه فرقه ی جعلی وهابیت در عربستان،بهائیت،در ایران و قادیانیه در هندوستان همایت کرد.یکی از وجوه مشترک این سه فرقه بحث مبارزه ی آن ها با اسلام ناب محمدیست.

دست تفرقه

امام خامنه ای:مردم را به دستهایى که امروز وحدت را مى‌شکنند، توجه بدهید. با مردم هم صریح حرف بزنید. امروز، آن دستى که امریکا علیه وحدت تجهیز کرده، عبارت از همین دست پلید وهابیت است. این را صریح به مردم بیان کنید؛ پرده‌پوشى نکنید. از اول، وهابیت را براى ضربه زدن به وحدت اسلام و ایجاد پایگاهى - مثل اسرائیل - در بین جامعه‌ى مسلمانها به وجود آوردند. همچنان که اسرائیل را براى این‌که پایگاهى علیه اسلام درست کنند، به وجود آوردند، حکومت وهابیت و این رؤساى نجد را به‌وجود آوردند تا داخل جامعه‌ى اسلامى، مرکز امنى داشته باشند که به خودشان وابسته باشد و مى‌بینید هم که وابسته‌اند

غدیر از زبان امام خامنه ای

غدیر یک مسأله اسلامى است؛ یک مسأله فقط شیعى نیست. در تاریخ اسلام، پیامبر اکرم یک روز سخنى بر زبان رانده و عملى انجام داده است که این سخن و این عمل، از ابعاد گوناگون داراى درس و معناست. نمى‌شود ما بگوییم که از غدیر و حدیث آن، فقط شیعه استفاده کند؛ اما بقیه مسلمانان از محتواى بسیار غنى‌اى که در این کلام شریف نبوى وجود دارد و مخصوص یک دوره هم نیست، بهره نبرند. البته چون در قضیه غدیر، نصب امیرالمؤمنین علیه‌الصّلاةوالسّلام به امامت و ولایت وجود دارد، شیعه دلبستگىِ بیشترى به این روز و این حدیث دارد؛ ولى مضمون حدیث غدیر، فقط مسأله نصب آن حضرت به خلافت نیست؛ مضامین دیگرى هم دارد که همه مسلمانان مى‌توانند از آن بهره ببرند

اسلام، زنده به عاشورا و به حسین‌بن‌على (علیه‌السّلام) است

امام خامنه ای:هیچ وقت نباید امت اسلامى و جامعه‌ى اسلامى ماجراى عاشورا را به عنوان یک درس، به عنوان یک عبرت، به عنوان یک پرچم هدایت از نظر دور بدارد. قطعاً اسلام، زنده‌ى به عاشورا و به حسین‌بن‌على (علیه‌السّلام) است. همان طور که فرمود: «و انا من حسین»؛(۱) بنا بر این معنا، یعنى دین من، ادامه‌ى راه من، به وسیله‌ى حسین (علیه‌السّلام) است. اگر حادثه‌ى عاشورا نبود، اگر این فداکارى عظیم در تاریخ اسلام پیش نمى‌آمد، این تجربه، این درس عملى، به امت اسلامى داده نمیشد و یقیناً اسلام دچار انحرافى میشد از قبیل آنچه که ادیان قبل از اسلام دچار آن شدند و چیزى از حقیقت اسلام، از نورانیت اسلام باقى نمیماند. عظمت عاشورا به این است.۱۳۹۱/۰۹/۰۱

کلام ولی

امام خامنه ای:سبک زندگی بخش حقیقى و اصلى تمدن است؛ مثل مسئله‌ى خانواده، سبک ازدواج، نوع مسکن، نوع لباس، الگوى مصرف، نوع خوراک، نوع آشپزى، تفریحات، مسئله‌ى خط، مسئله‌ى زبان، مسئله‌ى کسب و کار، رفتار ما در محل کار، رفتار ما در دانشگاه، رفتار ما در مدرسه، رفتار ما در فعالیت سیاسى، رفتار ما در ورزش، رفتار ما در رسانه‌اى که در اختیار ماست، رفتار ما با پدر و مادر، رفتار ما با همسر، رفتار ما با فرزند، رفتار ما با رئیس، رفتار ما با مرئوس، رفتار ما با پلیس، رفتار ما با مأمور دولت، سفرهاى ما، نظافت و طهارت ما، رفتار ما با دوست، رفتار ما با دشمن، رفتار ما با بیگانه؛ اینها آن بخشهاى اصلى تمدن است، که متن زندگى انسان است

صلح امام حسن(ع)

امام خامنه ای:دوران امام مجتبى‌(علیه‌الصّلاةوالسّلام) و حادثه‌ى صلح آن بزرگوار با معاویه، یا آن چیزى که به نام صلح نامیده شد، حادثه‌ى سرنوشت‌ساز و بى‌نظیرى در کل روند انقلاب اسلامىِ صدر اول بود. دیگر ما نظیر این حادثه را نداشتیم... در باب صلح امام حسن(علیه‌السّلام)، این مسأله را بارها گفته‌ایم و در کتابها نوشته‌اند که هر کس - حتّى خود امیرالمؤمنین(ع) - هم اگر به جاى امام حسن مجتبى‌(ع) بود و در آن شرایط قرار مى‌گرفت، ممکن نبود کارى بکند، غیر از آن کارى که امام حسن کرد. هیچ‌کس نمى‌تواند بگوید که امام حسن، فلان گوشه‌ى کارش سؤال‌برانگیز است. نه، کار آن بزرگوار، صددرصد بر استدلال منطقىِ غیر قابل تخلف منطبق بود.

حدیث یار

امام حسن علیه ‏السلام : ما تَشاوَرَ قَومٌ إلاّ هُدُوا إلى رُشدِهِم ؛ 

امام حسن علیه ‏السلام :هیچ قومى با یکدیگر مشورت نکردند مگر آن که به راه پیشرفت خود رهنمون شدند .

حاشیه رهبر انقلاب بر کتاب سفر به قبله

رهبر معظم انقلاب اسلامی پس از مطالعه برخی کتاب‌ها یادداشتی در ابتدای آن می‌نویسند. این یادداشت‌ها برخی در نقد و بیان اشکالات موجود در کتاب‌هاست. بعضی هم در تعریف و تحسین نویسنده و نوشته‌اش.
بیست سال پیش و بعد از مطالعه‌ی کتاب «سفر به قبله» که سفرنامه‌ی حج هدایت‌الله بهبودی است، حاشیه‌نوشته‌ی ایشان از جنس دیگری بود. متن ذیل دستخط دل‌نوشته‌ای است که در حال و هوای دلتنگی زیارت خانه‌ی خدا نوشته شده و به همراه تصویری از حضور حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در مراسم حج در سال 1358 منتشر می‌شود:

«این کتاب مرا باز در شور و حال حسرت‌آلود زیارت خانه‌ی خدا و حرم رسول‌الله(ص) فرو برد. شور و حال و اشتیاقی که دیگر امیدی هم با آن نیست. تا به یاد دارم -از سالهای دور جوانی- هرگز دل خود را از آتش این اشتیاق، رها نیافته‌ام. اما حتی در دوران سیاه اختناق که هر روحانی بامعرفت و بیمعرفتی، با رغبت و یا حتی از سر سیری، آسان می‌توانست در خط حج قرار بگیرد .. و من نمی‌توانستم! یا بهتر بگویم: هیچ حمله‌دار و رئیس کاروانی از ترس ساواک شاه، نمی‌توانست و جرأت نمی‌کرد نام مرا در فهرست حاجی‌های خود -چه رسد به عنوان روحانی کاروان- بگذارد. بله، حتی در آن دوران سخت هم دلم از امید زیارت کعبه و بوسه زدن بر جای پای پیامبر(ص) در مکه و مدینه، خالی نمانده بود .. و این امید، اگرچه با حج ده روزه‌ی سال 58 که به فضل شهید محلاتی قسمتم شد، برآورده گشت، اما آتش آن شوق سوزنده‌تر و مشتعل‌تر شد .. در سالهای ریاست جمهوری چشم امید به پس از آن دوران دوخته بودم .. اما امروز ..؟ شور و اشتیاقی بی‌سکون و امیدی تقریبا فرو مرده .. تنها تسلا به خواندن اینگونه سفرنامه‌ها یا شنیدن آنها است که خود بازافزاینده‌ی شوق نیز هست.
این کتاب، شیرین، موجز، با روح و هوشمندانه نوشته شده است. زیارت قبول؛ عزیز نویسنده!
زیارت قبول
70/12/10»




((سفر به قبله)) را انتشارات سوره مهر منتشر کرده است